می گویند انسان در داشتن باور آزاد است؛

می تواند به سنگ باور داشته باشد به شرط آنکه سر کسی را نشکند.

می تواند به آتش باور داشته باشد به شرط آنکه خانه کسی را نسوزاند.

می تواند به آب باور داشته باشد به شرط آنکه زیر آب کسی را نزند.

می تواند به خورشید باور داشته باشد به شرط آنکه آنرا یگانه منبع روشنایی انسان نداند.

می تواند به عشق باور داشته باشد به شرط آنکه عشق دیگران را پست نشمارد.

می تواند به مال و مکنت باور داشته باشد به شرط آنکه برای فخر فروشی نباشد.

می تواند به علم و دانش باور داشته باشد به شرط آنکه آنرا تنها نجات انسان نداند.

می تواند آزادی را  باور داشته باشد به شرط آنکه آنرا در اسارت دیگران نبیند.

می تواند خوشبختی را باور داشته باشد به شرط آنکه در بدبختی دیگران نباشد.

می تواند به خدای یکتا باور داشته باشد به شرط آنکه دیگران را کافر و ملحد نشمارد.